Regał z koronką i suszone pomidory...

Witam w piękny jesienny dzień,mimo iż nie jest już gorąco to pogoda nadal zadowalająca,czyli nie pada :-D U mnie dalszy ciąg przetworów w różnych postaciach,i nareszcie mam więcej czasu,żeby podziergać heh...Co prawda powinnam kończyć obraz krzyżykami,ale bardzo nie lubię się z tą pracą ponieważ jest na czarnej kanwie,a mój wzrok już nie najlepszy,i tak robię wszystko byle nie ten obraz,przecież kiedyś go w końcu skończę...kiedyś ;-) Na razie ozdobiłam regał mojej młodszej latorośli szydełkową bordiurą,pomysł nie jest mój tylko koleżanki ze spotkań na Facebooku,jednak bardzo mi się spodobał i zrobiłam coś podobnego :-)

Suszone pomidory z ziołami

U mnie były to podłużne pomidorki cherry,umyłam i przekroiłam je na połówki,w wypadku większych pomidorów należy usunąć nasiona,posypałam solą,i suszonymi ziołami(rozmaryn,tymianek,bazylia,oregano).Suszyłam w uchylonym piekarniku w temperaturze ok.70 stopni przez około 8 godzin,z pomidorów musi odparować woda ale nie można wysuszyć ich na wiór.Następnie włożyłam w słoiki,dodałam ząbki czosnku i zalałam podgrzaną oliwą z oliwek,oliwy nie należy podgrzewać za mocno,tylko na tyle,żeby słoiki złapały,można zalać też zimną oliwą ale należy je wtedy przechowywać w lodówce.Gotowe :-)

Jedna z moich lawendowych dekoracji... 

Leśne klimaty... 

Jesiennie...ale nie do końca :-)

Wszystko wskazuje na to,że zawitała do nas jesień...bardzo lubię jesień,za wszystko.Właściwie każda pora roku ma w sobie coś co można polubić...kolory,smaki,zapachy...Mnie jesień kojarzy się z przetwarzaniem czego się da na długie zimowe wieczory,grzybobraniem,suszeniem ziół,robieniem kasztanowych ludzików...Piękny czas.
W tej konwencji powstała pierwsza chusta i mam nadzieję,że nie ostatnia heh...

 ...i taki sobie wianek

 a na osłodę lawendowy i różany cukier do herbaty...i miodek

 i takie tam...jesienne klimaty z ogrodu

No i po wakacjach...

Witajcie,nie udzielałam się w czasie wakacji,które u nas trwały od 23 lipca do 3 września.Wiadomo jak to w wakacje,czas płynie dosyć leniwie i za szybko :-) Chociaż w tym roku ze względu na uziemienie paszportowe,nie wylecieliśmy z Wysp,zwiedzaliśmy mniej lub bardziej znane zakątki ;-) Mała fotorelacja z naszych wojaży...

Cotswold Lavender Farm-moja ulubiona lavendowa farma

Rhossili

 Swansea- widok z ponoć najwyższego wieżowca na Walii

Caerphilly castle

Sherwood Forrest

Prowansalskie klimaty...

                  No to mamy prawdziwe lato na Wyspach :-) Co prawda dosyć to niespotykane i zaskakujące ale bardzo przyjemne... Na początku muszę się przyznać,że zaniedbałam trochę tego bloga,ale niestety nie we wszystkim można być doskonałym heh ;-)
Wracając do tematu ,Prowansja kojarzy mi się nieodłącznie z moją ukochaną lawendą i boję się tam pojechać z obawy,że mogłabym stamtąd nie wrócić i zamieszkać na jakimś lawendowym polu :-) Maleńką namiastkę lawendowych pól( czyli kilka krzaczków), mam w ogrodzie i donicach. Co roku suszę małe bukieciki,i oczywiście wykorzystuję ja w kuchni.W tym roku mam już zrobiony,lawendowy cukier,ciasteczka i powtórkę z lizaków,tym razem ze świeżą lawendą.

                                                     Lawendowo-cytrynowe ciasteczka

                                                     210 g masła (w temperaturze pokojowej)
                                                     3/4 szkl.cukru pudru
                                                     1 żółtko
                                                     szczypta soli
                                                     2 łyżki kwiatków świeżej lawendy(lub 1 łyżka suszonej)
                                                     otarta skórka z cytryny
                                                     1,5 szkl.mąki
                                                     3 łyżki mąki ziemniaczanej

Wszystkie składniki zagnieść,podzielić na dwie części,uformować z nich wałeczki i włożyć na co najmniej 2 godziny do lodówki.Schłodzone ciasto wyjąć,pokroić na 5 mm plastry(ja z tych plastrów wykrawałam serducha foremką),piec ok 12-14 min w temp.170 stopni. Wystudzić na kratce. Ciastka rosną więc należy zostawić odstępy między nimi.Przepis pochodzi ze strony http://www.mojewypieki.com

Spełniam prośbę kilku osób i oto przepis na moje lizaki ;-)

                                                       Lawendowe lizaki

                                                       250 g cukru
                                                       100 ml wody
                                                       1/2 łyżeczki winianu potasu(cream of tartar)
                                                       1 łyżka soku z cytryny
                                                       1 łyżeczka ekstraktu waniliowego
                                                        można dodać jadalnego ekstraktu lawendowego,nie
                                                        jest to konieczne
                                                       suszone lub świeże kwiatki lawendy
                                                       termometr cukierniczy

Cukier,wodę,sok z cytryny i nadmanganian potasu rozpuszczamy gotując na małym ogniu,od czasu do czasu mieszając.Wkładamy termometr i kiedy temperatura syropu cukrowego przekroczy 100 stopni,sprawdzamy twardość,maczając łyżeczkę w syropie i wkładając ją do zimnej wody,jeżeli stwardnie po kilku sekundach tzn.,że jest gotowy,dodajemy wanilię czy inne ekstrakty i mieszamy.Ja użyłam foremek do lizaków wysmarowanych odrobiną oleju,ale można też wylewać syrop łyżką na posmarowany delikatnie olejem,papier do pieczenia,zatapiamy kwiatki,wkładamy patyki,czekamy,aż zastygnie i gotowe.

Prowansja to nie tylko lawenda i nie tylko do niej ograniczają się moje kulinarne eksperymenty...Jako,że sezon szparagowy jeszcze trwa, trochę kombinowałam z tym warzywem...i powiem Wam,że ten eksperyment uważam za wyjątkowo udany i jak najbardziej do powtórzenia wiele razy,tarta wg.przepisu Pascala  :-)

                                     Prowansalska tarta ze szparagami i ricottą

                                      Ciasto:
                                        125 g mąki
                                        szczypta soli
                                        6 łyżek oliwy z oliwek 
                                        odrobina zimnej wody

                                      Farsz:
                                        1 duża cebula 
                                        pęczek szparagów
                                        1-2 łyżki oliwy z oliwek
                                        sól i pieprz
                                        125 g serka ricotta
                                        100 g startego sera żółtego(ja dodałam tubylczy extra mature
                                        cheddar) lub sera koziego
                                        czarne oliwki(ok 10 sztuk)pokrojone w krążki
                                        listki z kilku świeżych gałązek tymianku

                                     Polewa:
                                        2 jajka
                                        60 ml śmietany kremówki
                                        sól,pieprz,gałka muszkatołowa

Składniki ciasta zagniatamy,formujemy kulkę,zawijamy w folię spożywczą i wkładamy na godzinę do lodówki.
Przygotowujemy farsz: cebulę kroimy w piórka i podsmażamy lekko na oliwie.Szparagi gotujemy przez 4 minuty we wrzątku,wyjmujemy i odcedzamy.
Wysmarowaną formę do tarty(ok 25 cm) wykładamy rozwałkowanym ciastem,dno i brzegi.
Smarujemy ciasto ricottą,układamy cebulę,pokrojone szparagi,oliwki,posypujemy serem żółtym lub kozim i tymiankiem.
Robimy polewę:Dokładnie mieszamy jajka ze śmietaną,dodajemy przyprawy i wylewamy na tartę.
Pieczemy ok 20 minut w 180 stopniach.
Przed podaniem można skropić odrobiną oliwy i posypać świeżym tymiankiem.
Smacznego !!!

Chciałabym tylko dodać,iż obrazek rozpoczynający tego posta,wydziergałam jakieś półtora roku temu i już żałuję,że nie jest na lnie heh ;-)

                                      

Dzikie hiacynty i galaretka z bzu lilaka...

Długo się nie odzywałam...na swoje usprawiedliwienie mam tylko to,iż ostatnio jestem naprawdę bardzo zamotana :-)  Niechcący natknęłam się w sieci na klub kwiatożerców i powiem Wam jedno, wciągnęło mnie.Na wszystkie rośliny zaczęłam patrzec jak na jedzenie hihi...KM się ze mnie śmieje,że jak ta czarownica,warzę różne zielska :-D                                                                                                                W takich oto, okolicznościach przyrody, powstała galaretka z bzu lilaka...                                                                                                                                                  
                                                    300g kwiatów z bzu lilaka
                                                    1 szkl.wody
                                                    2 szkl.cukru
                                                    sok z połowy cytryny
                                                    1 łyżeczka ekstraktu z wanili
                                                    1 łyżka pektyny                                                                                             

Oczyszczone z szypułek kwiaty lilaka,wsypujemy do dużego słoja i zalewamy wrzątkiem...

                                                                                                                                      

...odstawiamy na 24 godziny.Po tym czasie odciskamy płyn z kwiatów i przecedzamy przez gęste sitko.Do płynu dodać sok z cytryny,ekstrakt waniliowy i cukier wymieszany z pektyną.Stale mieszając doprowadzić aromatyczny syrop do wrzenia,po czym gotować go jeszcze przez 2 minuty.Rozlać gorącą galaretkę do wysterylizowanych słoików zamknąć i odstawić do ostudzenia.Przechowywać w chłodnym miejscu.Przepis pochodzi z http://ogrodybabilonu.blogspot.co.uk                                                

Chciałabym również pokazać Wam zdjęcia z hiacyntowego lasu,do którego w tym roku zdążyliśmy dotrzeć na czas.Ta niebieska łączka to dzikie hiacynty,W Anglii nazywane bluebells,zapachu niestety nie jestem w stanie Wam przekazać,zaręczam jednak,iż jest niesamowity :-)

Lawendowe lizaki...dziewczynka i bzy...

Post ten będzie trochę dziwny...taki misz- masz.Uwielbiam lawendę,nie mogę się doczekać kiedy zakwitnie,a że niecierpliwa bywam postanowiłam zrobić sobie coś co umili mi czekanie i tak wpadłam na pomysł lawendowych lizaków ;-) Wyszły baaardzo aromatyczne...wykorzystałam suszoną lawendę i jadalny olejek lawendowy...

 Skończyłam również jeden z wielu ustawionych w kolejce haftów,tym razem obrazek do pokoju Julki...kolejny :-)

  zakwitły bzy...

 i nieco spóznione tulipany...

Syrop z mlecza...

Długi weekend minął szybko,u nas były to tylko trzy dni :-) Pogoda była tak piękna,że prawie nie tutejsza...tak więc było i grillowo i spacerowo,ze spaceru w okolicach zamku Kenilworth przywiozłam kwiaty mniszka lekarskiego potocznie zwanego mleczem.Duzo naczytałam się o przydatności syropu z tego kwiatka i postanowiłam zrobić :-)                  

 

potrzebujemy...

                       300 kwiatów z mlecza,dobrze rozwinietych,zbieranych w słoneczny dzień
                       0,5 litra wody 
                       0,5 kg cukru 
                       1 cytryna(wyszorowana i sparzona)                                                                                                   Kwiaty mlecza układamy na białej ścierce lub papierze,najlepiej na tarasie lub balkonie i czekamy aż wszystkie żyjątka je opuszczą :-) Następnie zalewamy je wodą,dodajemy pokrojoną w plastry cytrynę,razem ze skórką,zagotowujemy i zostawiamy na noc aby się przegryzły. Następnego dnia dodajemy cukier i na wolnym ogniu gotujemy do odpowiadającej nam konsystencji,od syropu,aż po miód,zależy co chcemy uzyskać.Ja chciałam uzyskać syrop gdyż moja córka nie przepada za miodem,a z myślą o dzieciach i zimowych przeziębieniach powstał ;-)                                                                                                                                                                                                                                            

kilka zdjęć z naszego mleczo-brania ;-)                                                                                     

                                                                             

i wspomniane ruiny Kenilworth Castle